Tussen zijn Bundesliga wedstrijden door vloog Jim gisteren naar Madrid voor de finaleronde van de Spaanse competitie voor clubteams. Ze hebben daar trouwens een compleet andere wedstrijdvoorbereiding dan Jim normaal heeft. Gisteravond heeft hij namelijk eerst meegetraind met z’n team (hij traint nooit de dag voor z'n toernooi) om vervolgens na de training om 11 uur ’s avonds nog een restaurantje op te zoeken om met z’n allen te gaan eten. Rare jongens die Spanjaarden :)

Zijn judo club ‘Sotillo’ staat momenteel op de vierde plek, en het zou dus super zijn als ze aan het einde van deze dag een plekje op konden schuiven om net op het podium terecht te komen. Er staan vier wedstrijden op het programma.

Eerste wedstrijd is tegen Valencia, de huidige nummer drie. Het zou vandaag wel extra moeilijk worden, want van de 5 gewichtsklassen hadden ze er maar vier. Hun zwaargewicht was eergisteren geblesseerd geraakt.

Jim was voor deze pot dan ook een klasse doorgeschoven, van -81 naar -90 kilo. Op de live-stream kon je niet goed zien wie z’n tegenstander was, z’n hoofd zat net achter het scorebord dat linksboven in beeld stond. Wel zagen we dat hij, toen de scheidsrechter Hajimé! (beginnen) had geroepen, als ritueel z’n armen zijwaarts en schuin omhoog deed. Toen hij dat deed wisten we gelijk wie het was, de Serviër Nemanja Majdov. Majdov werd vorig jaar in Málaga Europees kampioen junioren in de -81 en is daarna gelijk een gewichtsklasse opgeschoven.

Jim (wit) tegen Majdov

De 10 kilo die het hier vandaag scheelde zag je in alles, Majdov staat echt als een huis. Inzetten komen over en weer, en de partij kost beide judoka’s zichtbaar veel kracht. Steeds als ze op de grond komen blijven ze zolang mogelijk liggen om op adem te komen. Majdov wist, weliswaar met kleine scores, echter wel met 2-0 voor te komen. In de laatste seconden kwam Jim op de grond in een armklem terecht waarop hij direct (er viel immers toch niks meer te halen) aftikte. Als team kwamen ze op 2-2 maar verloren ze op wedstrijdpunten (winnen met ippon levert meer punten op dan winnen op waza-ari).

Majdov en Jim kennen elkaar en maakten na de partij nog even een praatje. Majdov was ook helemaal kapot en had gevraagd of hij de volgende partij aan de kant mocht blijven zitten. Die luxe was Jim helaas niet gegeven, ze misten immers al een judoka.

Jim trof in de volgende partij Jose Maria Mendiola, meervoudig Spaans kampioen. Twee keer eerder ontmoetten zij elkaar (Málaga en Kaunas), beide keren ging de winst naar Jim. Het was duidelijk dat Jim nog gesloopt was van de partij tegen Majdov. De vonken sprongen er niet vanaf. Na vier minuten judo stond er nog steeds geen score of straf op het bord en eindigde de partij in Hantei (gelijkspel). Geen golden scores hier dus vandaag, en dat vond Jim voor nu geen enkel probleem. Als team wonnen ze met 3 tegen 2.

Derde partij had Jim aangegeven nu echt z’n rust nodig te hebben. Tevens was hij in de partij tegen Mendiola lelijk op z’n nek terecht gekomen. Ze hadden nog een -81 gewicht in hun team (de 35-jarige meervoudig kampioen van Portugal, Diogo Lima) dus gingen ze een beetje schuiven. Uiteindelijk wonnen ze gelukkig met met 3 tegen 2.

Laatste partij werd heel belangrijk, bij een gelijkspel was een podiumplek zeker en zouden ze derde van Spanje worden. Jim was weer fit en dat zag je aan alles. Ook kon hij gelukkig in z’n eigen gewichtsklasse judoën dus dat was ook fijn. Zijn tegenstander, van team Brunete-Daedo, wilde een ko-uchi-gari inzetten maar Jim had zeer sterk vast en nam de worp over met pure armactie en wierp de Spanjaard op z’n rug. Jim kreeg een waza-ari maar kon direct doorgaan in een houdgreep, die hij niet van plan was nog los te laten. De Spanjaard snapte dit ook, kon geen kant meer op en tikte af. Ippon voor Jim.

Jim (wit) neemt de Spanjaard over

Als team eindigde het in 2-2, won Jim’s team op wedstrijdpunten én werden ze dus derde van Spanje! Voor zo’n kleine club als Sotillo een geweldig resultaat, waar ze helemaal mee in de gloria waren.