Ondanks de 4 graden had hij toch wel zin om z’n Spaanse maten te zien, te judoën en er in de watten te worden gelegd. Er stonden drie wedstrijden tegen andere teams op het programma, en ze stonden na één (van de drie) rondes op de derde plaats van de Primera División, de hoogste klasse.

Eerste wedstrijd won Jim vrij gemakkelijk met een beenklem annex houdgreep (sankaku). Ook de rest van z’n team wist hun partijen te winnen (5-0).

Tweede partij was lastiger maar ook deze werd door Jim op de grond beslist. Hij wist een armklem aan te leggen maar z’n tegenstander tikte maar niet af. Voor Jim geen probleem, die had immers de tijd (hij vliegt pas morgen weer terug) maar voor die arm toch niet echt lekker. Uiteindelijk tikte de Spanjaard veel te laat af en bleef hij met pijn nog lang liggen. De winst ging naar Jim en ook als team wisten ze (3-2) uiteindelijk te winnen.

In de derde en laatste partij troffen ze de huidige nummer twee. Een team dat volledig was ingevlogen, echt bizar. Dat je één judoka in laat vliegen omdat je die gewichtsklasse niet op je club hebt oké, maar alle vijf is toch wel een beetje vreemd. Jim z’n tegenstander hadden ze zelfs uit Georgië gehaald, een judoland bij uitstek. Het zou zwaar worden dus.

De partij begint en het wordt direct duidelijk dat de Georgiër beresterk is. Maar hij is niet statisch, wat voor Jim dan wel weer fijn is. Waar bewogen wordt kan immers ruimte ontstaan, en die ruimte kwam dan ook. Op het moment dat de Georg in wil stappen om Jim op z’n rug te pakken, veegt Jim z’n rechterbeen weg en werpt hij hem vol op z’n rug. Hoppa, ippon, schitterende actie! De rest van z’n teamleden verliezen weliswaar hun partij (1-4) maar Jim z’n dag kan niet meer stuk. De derde en laatste ronde is op 13 mei.

Jim (wit) tegen Georgiër