Er deden 18 teams mee. Een team bestaat uit 5 judoka's in opvolgende gewichtsklassen die (van licht naar zwaar) tegen elkaar zullen strijden: -66 kg, -73 kg, -81 kg, -90 kg en +90 kg. Het is net als gisteren een knock-out systeem tot de kwartfinale, vanaf daar is pas herkansing mogelijk.

De eerste tegenstander van Nederland is Estland en Jim zal in een zwaardere gewichtsklasse (tot 90 kilo) aantreden (een beslissing van de Nederlandse coaches). In deze partij trof hij Mattias Kuusik, de zesvoudig kampioen van Estland die laatst ook de European Cup in Gdynia, Polen op z'n naam wist te schrijven.

Jim (wit) tegen Kuusik

Kuusik is een echte -90 judoka, hetgeen betekent dat het gewichtsverschil hier met Jim zomaar zo'n 12 kilo kan zijn (zie later in dit verslag voor uitleg). Jim krijgt dan ook niet echt veel beweging in Kuusik, en krijgt een shido voor passiviteit.

Kuusik probeert een til/offerworp (ura-nage) in te zetten. Jim haakt hierbij het been in van de Est en blijft in controle. De Est raakt uit balans en gaat achterover. Beiden komen ze op hun zij terecht en dan gaat het er bij zo’n worp dus om wie de actie maakt en dus de yuko krijgt. Jim, wij en alle (onbevooroordeelde;) Nederlanders vonden dat hij naar Jim moest gaan, maar de scheidsrechter besliste helaas anders en de Est kwam een yuko voor.

Kuusik (blauw) scoort yuko, maar Jim denkt er anders over

Jim vocht voor wat ie waard was en het werd een heusche slooppartij waarbij Jim de worpen maakte. De Est kreeg vervolgens een straf voor passiviteit en Jim moest aan een bloedende schaafwond boven z'n linker oog worden geholpen.

Schaafwond wordt flink verbonden

Jim bleef proberen, maar kreeg geen score meer op het bord en verloor de partij. Als team werd er met 3-2 gewonnen en ging Nederland dus naar de volgende ronde.

Jim's aanvallen blijven zonder score

Volgende tegenstander is Portugal en Jim treft, net als gisteren, Anri Egutidze.

Wederom springen al direct vanaf het begin de vonken er vanaf. Egutidze kreeg een shido voor afhoudend judo. Even later wist hij met een binnenwaartse beenworp (ko-uchi-gari) een yuko te scoren, en kort daarop met dezelfde worp zelfs een waza-ari. De Portugees kwam dus op voorsprong.

Inzetten volgden over en weer. Egutidze zet nu een lage schouderworp in, maar Jim weet de worp over te nemen en de Portugees door te sturen. Egutidze maakt een bruglanding waardoor hij niet met z’n schouders de mat raakt, maar ook dit is tegenwoordig ippon. De Portugees weet het en blijft hoofdschuddend op de mat zitten. Maar in plaats dat er een ippon bij Jim op het bord komt, komt er een waza-ari bij Egutidze te staan.

De zaal veranderde in een heksenketel en alle Nederlanders schreeuwden naar de jurytafel. De waza-ari van de Portugees ging inderdaad van het bord af, maar er kwam niks bij Jim voor terug en de partij ging onder luid geschreeuw gewoon verder. Heel bijzonder, maar als het orakel eenmaal heeft gesproken kan je je energie beter in het judo steken dan in het protest.

Egutidze (wit) denkt dat het voorbij is, maar niets is wat het lijkt

Beide judoka’s kregen uiteindelijk nog een shido, maar Egutidze won de partij. Als team wonnen ze met 3 tegen 2.

Nederland was nu poulewinnaar en ging naar de halve finale, terwijl bijvoorbeeld andere sterke teams als Frankrijk, Wit-Rusland en Duitsland al waren uitgeschakeld.

Jim zei na deze partij dat de Portugees echt heel anders 'voelde' dan gisteren. Dit klopte ook wel, want de judoka's die gisteren op het individuele EK hadden gestaan hoefden voor het teamtoernooi niet opnieuw te wegen. Hun weging van twee! dagen geleden was dus bepalend, én er gold (zoals wel gebruikelijk) ook geen 'maximaal plus 5% gewicht regeling op de wedstrijddag'. Jim was 's morgens 79 kilo (te licht eigenlijk) en dus zou vandaag een tegenstander in zijn eigen klasse zomaar 7 kilo zwaarder kunnen zijn. En dat is een groot verschil, zeker als het verschil in kwaliteit verder erg klein is.

Vervolgens is de teamspirit weliswaar een voordeel van teamwedstrijden, maar een 'nadeel' is dat Jim blijkbaar is gehecht aan een eigen afgezonderde en geconcentreerde voorbereiding.

De stukken zwaardere tegenstanders, samen met een andere wedstrijdvoorbereiding leken Jim op de een of andere manier te ontregelen. Het blijft een mens en geen machine. Een leermoment is het zeker, maar voor nu zat het hem duidelijk in de weg.

In de halve finale troffen ze Azerbeidzjan en moest Jim tegen Rufat Ismayilov.

Jim (blauw) tegen Ismayilov

Jim leek er niet helemaal bij te zijn en liep op een heupworp (harai-goshi) van de Azerbeidzjaan, goed voor een waza-ari. Vrij snel gevolgd door een herhaling van zetten en wederom een harai-goshi van Ismayilov, goed voor een tweede waza-ari en dus voor ippon.

Jim verloor de partij en ook als team wisten ze niet te winnen (2-3). Jim kreeg nog één kans om zich te herpakken, en dat was in de volgende partij om het brons.

Ismayilov (wit) maakt harai-goshi

De Team NL cheer

Team NL in aantocht tegen Italié voor de partij om het brons. V.l.n.r.: Jur Spijkers (+90), Jim (-90), Jesper Smink (-81), Roy Schipper (-73) en Tornike Tsjakadoea (-66). Tsjakadoea werd hier trouwens gisteren Europees kampioen in de klasse tot 60 kilo

Jim's tegenstander is nu Christian Parlati, die ook is doorgeschoven naar de -90 kg en hier gisteren op het individuele EK ook al om het brons had gestreden.

De partij begon en Jim oogde ouderwetsch sterk en leek in controle. Hij trok Parlati de hele mat over, zette een beenworp (ko-uchi-gari) in en scoorde hiermee een half punt en kwam dus op voorsprong. Fijn.

Jim (blauw) scoort waza-ari

Vervolgens kregen ze beiden een shido voor afhoudend judo, totdat Jim wederom een ko-uchi-gari inzette. Parlati ging nu hard op z’n rug. Jim kreeg geen ippon, maar slechts een waza-ari. Twee waza-ari’s maken echter ook een ippon en zo won Jim deze (vooral voor hemzelf) o zo belangrijke partij en had hij zich duidelijk herpakt.

Jim (blauw) scoort z'n tweede waza-ari

De eerste drie Nederlandse judoka’s hadden echter hun partij verloren en dus kon Jim het met z’n ippon voor Nederland niet meer recht breien. Nederland greep met 2 tegen 3 naast het brons en werd 5e op dit enerverende EK.