Jim is net terug van vakantie en heeft over drie weken al het EK junioren in Malaga op het programma staan. Om judoritme op te bouwen heeft hij zich ingeschreven voor een European Cup in Saarbrücken, Duitsland (net onder Luxemburg op de grens met Frankrijk). Het is een toernooi voor senioren (+21 jaar), een klasse waar hij volgend jaar pas naartoe gaat en dus een mooie gelegenheid om hier vast eens aan te ruiken. Hij kan vandaag lekker judoën zonder druk, maar moet met het EK in het vooruitzicht natuurlijk wel heel zien te blijven.

In Jim z’n klasse tot 81 kilo zitten 45 judoka’s waaronder een hoop Nederlanders (11) en met 36 graden Celsius is het tropisch warm in Saarbrücken. Het systeem is double repechage, oftewel alleen herkansing als je van één van de 4 poulewinnaars verliest.

Na een vrijloot is Jim z’n eerste tegenstander Arman Makhambetov (24). Makhambetov werd bij de junioren kampioen van Kazachstan en pakte er bij de senioren het zilver. Niks rustig aan beginnen dus, gelijk volle bak. Jim leek echter controle te hebben over de Kazach, die tot twee maal toe een shido kreeg omdat hij niet aan judoën toe kwam.

Makhambetov zette een lage schouderworp in die Jim wist over te nemen. De videoscheidsrechters keken de worp nog terug, maar hij bleef helaas zonder score.

Jim (wit) stuurt Makhambetov door

De Kazach maakte telkens voordat hij een hoge schouderworp ging inzetten, in pakking een soort hele draai. Hij leek op een kickbokser voordat deze een high-kick maakt, heel bijzonder. Jim vindt veel bewegen juist fijn en nam, nadat hij snapte wat er precies gebeurde, halverwege de worp over en scoorde een waza-ari!

Jim (wit) scoort waza-ari

Vervolgens maakt Jim een offerworp (tani-otoshi) en geeft de scheidsrechter een tweede waza-ari (=ippon). Maar ook deze worp gingen ze terug kijken. Uiteindelijk ging de score er bij Jim af en kreeg de Kazach een yuko. Blijkbaar vonden ze dus dat de inzet van Makhambetov was.

Jim stond echter nog steeds voor en het werd nu een echte slooppartij. Beide judoka’s hadden inmiddels 3 shido’s op het bord en bij passiviteit (en dus een shido) zou één van de twee direct verliezen. Ze moesten dus blijven aanvallen. Senior partijen duren ook nog eens 5 in plaats van 4 minuten en dat was in deze bloedhitte geen pretje.

Makhambetov scoort een yuko en loopt dus een beetje in, totdat Jim wederom een lage schouderworp van de Kazach weet over te nemen en nu een vol punt scoort. Hij wint zo knap z'n eerste partij maar is al aardig gesloopt.

5 minuten op volle kracht is best lang

Tweede tegenstander werd Bobby Goedhart, een oude bekende. Eerder dit jaar verloor Jim van Goedhart op het NK teams voor senioren (met dat akkefietje waarbij Jim met een stoel tussen z’n benen in een houdgreep lag). Ondanks dat Jim was gebrand op een revanche was de wil om te winnen anders niet groter of kleiner geweest.

Al snel kregen ze beiden een shido omdat er niet veel gebeurde. Jim maakt daarop een beenworp (ko-uchi-maki-komi) en scoort een half punt (waza-ari).

Jim (blauw) scoort waza-ari

Vervolgens scoort Jim met een offerworp (tomoe-nage) een yuko.

Jim (blauw) scoort een yuko

Jim z’n duim blijkt nu te bloeden. De nagel van Goedhart heeft een lelijke wond gemaakt die verbonden moest worden.

Wondverzorging bij de EHBO

De partij wordt hervat en Jim gooit hem de laatste minuut op slot. Hij krijgt hier nog twee shido’s voor maar weet de partij dus wel te winnen. De revanche is een feit.

Derde partij was de poulefinale (kwartfinale) en ging tegen de Duitser Elias Frank. Frank won een paar jaar geleden het altijd zware International Masters in Bremen en was dus een tegenstander van formaat.

Frank zette direct een beenworp in maar Jim stond als een huis. De Duitser kwam op z’n knieën te zitten, maar vergat z’n arm bij zich te houden. In een fractie van een seconde pakte Jim Frank's arm en zette echt bliksemsnel een armklem aan. Frank tikte direct af en de partij was voorbij. Super gedaan, en fijn dat het zo’n korte partij was. Jim was nu poulewinnaar en ging naar de halve finale.

Frank (wit) vergat z'n arm en Jim profiteert

In de halve finale trof hij Jesper Smink, die net heel knap op ippon van de sterke Tim Gramkow had gewonnen. Jim en Jesper (de nummers 1 en 2 van Nederland) kennen elkaar door en door, hetgeen lastig judoën is voor allebei. Na 3 minuten staat er dan nog geen score op het bord.

Dan maakt Jim een offerworp, scoort een yuko en komt op voorsprong.

Jim (wit) scoort een yuko

Vervolgens maakt Jim een prachtige beenworp en scoort hij z’n tweede yuko.

Jim (wit) scoort z'n tweede yuko

Nu is het zaak om de partij uit te judoën zonder te worden gediskwalificeerd vanwege passiviteit. Als er iemand echter een berenconditie heeft is het Smink wel, dus van verslappen is geen sprake. Jim houdt het ondanks z’n drie shido’s tot het einde vol en weet ook deze partij op z’n naam te schrijven. In zijn eerste Senior European Cup ooit, gaat hij hier nu zelfs naar de finale!

He-le-maal ge-sloopt

De partij om het goud is tegen de Duitser Joris Kuger die hier ook nog als enige onverslagen is. Na wat gerommel over en weer zet Jim een beenveeg in. De veeg lukt perfect, Kuger gaat vol op z’n rug en de zaal gaat (ondanks het thuispubliek) uit z’n dak. Ippon! Mooi judo wordt blijkbaar gewaardeerd en dat is fijn. Zelfs de Duitse commentator van de live stream komt superlatieven te kort. Jim pakt hier dus het goud en komt gelijk met stip binnen op de Europese ranglijst voor senioren :)

Jim (blauw) maakt schitterende beenveeg

Ontmoeting met een trotse en blije coach, Henk-Jan

Filmpje van Sportdeutschland.tv met fantastisch commentaar van Mo Belmann.

Jim straalt tijdens het Nederlandse volkslied (kippenvelmomentje)

Joris Kuger (GER), Jim Heijman, Etienne Briand (CAN) en Tim Gramkow (GER)