
NK Teams -17 in Enschede
Jim (rechts)
De eerste partij was gelijk tegen Kenamju uit Haarlem (de nummer 3 van vorig jaar). Iedereen zat in z’n eigen gewicht dus Slingerland/Mahorokan zou in ieder geval de -73 verliezen. Maar omdat de coach van Mahorokan per ongeluk een naam in de klasse tot 50 kg was vergeten in te vullen mocht ook deze niet meedoen en misten ze zodoende al twee klassen. Het zou zo tegen Kenamju dus een onmogelijke opgave worden om nog te winnen. Toen Jim aan de beurt was (de lichtgewichten beginnen altijd) stonden ze al zo ver achter dat winnen geen optie meer was. Slechts de eer kon nog worden gered. Jim trof Jimmy van Meurs, een goede judoka die eerder dit jaar nog de Ippon Trophy in Antwerpen op zijn naam schreef. Ze troffen elkaar al een paar keer eerder, en meestal zijn dit lange taaie partijen. Zoniet deze keer, binnen een halve minuut was het vandaag klaar. De winst ging naar Jim die met een schitterende voetveeg Jimmy op z’n rug wist te leggen. Als team verloren ze echter met 2 tegen 5.
Jim (blauw) maakt voetveeg (foto: Eric van den Brink)
Idem (foto: judogalery4all)
Tweede partij ging tegen Top Judo Nijmegen. Jim werd een gewichtsklasse doorgeschoven en zo ging hij hier voor zijn allereerste partij in de klasse tot 73 kilo ooit. Hij trof hier Siem Eijkhout. Lang ging de partij wederom niet duren. Slechts 10 seconden, en Jim trok met een mooie offerworp (tani-otoshi) aan het langste eind. Als team wonnen ze met 6 tegen 1.
Jim (blauw) maakt tani-otoshi. In Engeland noemen ze dit mooi een 'valley drop throw' (foto: Eric van den Brink)
Derde partij troffen ze het team van Judo A-Zeven. Judo A-Zeven staat voor een samenwerkingsverband van zo’n 20 clubs uit Friesland. Jim was na het succes van de vorige partij wederom een gewichtsklasse zwaarder doorgeschoven. Toen hij moest stonden ze met 3 tegen 2 achter, dus als Jim zou verliezen zouden ze ook als team verliezen. Onwijs spannend dus. Zijn tegenstander was lang, sterk en een stuk zwaarder. Een taaie kluif dus. Jim kwam al snel een yuko achter te staan. De worp werd buiten de mat ingezet en was dus eigenlijk ongeldig, maar het punt bleef op het bord. Het verschil in kracht en gewicht wist Jim echter fraai te compenseren met techniek, en zo kwam hij met een kleine binnenwaartse beenhaak (ko-uchi-maki-komi) een waza-ari voor te staan! Jim wilde niets weten van tijd rekken en maar bleef aanvallen. En zodoende besliste hij door een overname van de ander zijn uchi-mata heel mooi de partij (tweede waza-ari=ippon). Het stond nu 3 tegen 3 en moest er nog 1 partij worden gejudood (de +73kg klasse). Bij winst zouden ze om de derde plaats mogen gaan judoën en bij verlies konden we weer terug naar huis. Het werd helaas het laatste en zo konden we (inmiddels was het vier uur in de middag) voor de tweede keer deze dag de zon weer tegemoet rijden.
Jim (blauw) maakt binnenwaartse beenhaak (foto: Eric van den Brink)
Thuis kan Jim gelijk spullen gaan pakken, want morgenochtend om vier uur (hij krijgt verlof van school) vertrekt hij voor een 4-daagse Internationale Trainingsstage naar Engeland.