Jim heeft vanmorgen lang getwijfeld. Na de lange judo-dag van gisteren, het late (half twee) maar erg gezellige feest van ome 'Abraham' Ron en tante 'Sarah' Annelies en met nog 4 repetities te leren wist hij niet goed of hij naar Mahorokan wilde vandaag. Uiteindelijk, mede omdat het 't laatste toernooi tot aan de vakantie is, besloten om toch maar te gaan. Gammel als hij was. Mahorokan is een -16 jaar toernooi, het kon nog zwaar worden dus.

Na een bye, begon hij zijn eerste partij tegen Dylan van Zanten uit Spijkenisse. Jim had duidelijk controle en al snel kon hij met een beenworp (ko-uchi-gari) een waza-ari scoren. Even later scoorde hij met dezelfde worp wederom dezelfde score en zo won hij de partij.

Volgende partij treft hij Mike Dadgarporian van de thuisclub, het Mahorokan Topjudo Instituut. Mike houdt constant zijn armen gestrekt en heeft blijkbaar geen zin om te judoën. Eenmaal op de grond gekomen krijgt Jim hem in een houdgreep, waar hij niet meer uit zou komen. Ippon voor Jim, die zich zodoende na drie winstpartijen al direct plaatste voor de finale.

Jim en Mike (foto: Eric van den Brink)

De finale ging tegen Kenneth Henneveld, eveneens van het Mahorokan Topjudo Instituut. Kenneth (tweevoudig Nederlands kampioen) heeft er al een half jaar in de klasse tot 17 jaar opzitten en was voelbaar sterker geworden. Na een minuut zonder score zette Kenneth een lage schouderworp in en kon hij Jim over zich heen trekken. Jim landde eerst vol op knieën waarna hij werd omgerold. De scheidsrechter zag er echter een ippon in, maar Jim had er vrede mee. Het seizoen zit erop en zilver was zijn deel.

Jim, Kenneth en Mike (foto: Eric van den Brink)