Zondagochtend, wekkertje weer lekker op half 7 en vandaag op naar ‘s-Gravenzande voor het laatste toernooi tot aan de vakantie. Daar aangekomen leek het een van de zwaarste toernooien van het seizoen te gaan worden. Het ging namelijk niet op geboortejaar, maar op leeftijd. En zo gebeurde het dat grote namen als Boy Vogelzang en Mike Lingen (beide uit 1995 maar nog niet jarig geweest) vanochtend bij Jim op de mat zaten. En om het zo mogelijk nog wat zwaarder te maken, hadden ze de grote poule in 3 klassen verdeeld. Lage banders apart, groene banders apart en blauw en bruin apart. Jim (blauw) zat dus bij de grote jongens.

Na een Bye (vrijloot) moest Jim zijn eerste partij gelijk tegen Boy. Eind vorig jaar ontmoette ze elkaar voor het laatst (in Made), en de winst ging toen naar Boy. Het begon gelijk fel tegen fel en Jim wist met een koka voor te komen. Inzetten over en weer en Jim maakte een hele mooie overname, maar de scheids gaf er niets voor (?). Tot slot scoorde ze allebei nog een Yuko en wist Jim (met een koka verschil) de partij te winnen.

Tweede partij werd zo mogelijk nog spannender. Een sterke judoka die duidelijk de kaas niet van zijn brood liet eten. Jim kwam een Yuko achter, en kwam terug met een Koka. De ander liep echter steeds als hij werd aangevallen achteruit de mat af en kreeg zo tot 2 keer toe een shido (=1 Yuko voor Jim). En ook deze partij wist Jim dus met de kleinst mogelijke score te winnen.

Na 3 winstpartijen belandde Jim zo onverslagen in de finale. Hij was er inmiddels helemaal klaar voor. Zijn naam werd omgeroepen, de scheidsrechter schreeuwde Hajime! (beginnen), Jim liep op zijn tegenstander af, pakte hem goed vast, trok hem met zich mee, zette een heupworp in (Uchi Mata) en scoorde, pats!, binnen 7 seconden een ippon en wist zo nog 1-ste te worden ook. Zo, Jim staat op de kaart (als ie dat nog niet stond). Het enige wat ie met de wedstrijdselectie tot aan de vakantie nu nog moet doen, is barbecuen.