Op moederdag naar 's Gravenzande. Jim werd vanochtend wakker met last van zijn nek. Gelukkig hoefde hij pas ‘s middags te wegen, en konden we dus nog een beetje masseren en spul erop smeren, want het beloofde een zware dag te worden. Naast het feit dat hij weer tot de jongste en de lichtste zou behoren, hadden ze ook op band ingedeeld en zat hij bij groene band en hoger (Jim heeft groen). Ook zaten er jongens uit 1994 in zijn poule (scheelt 2 jaar). De eerste wedstrijd moest hij tegen een beul van een gozer. Jim was hem echter met 2 wasari’s (= ippon) de baas, en de kop was eraf. De tweede wedstrijd was zwaar, ze waren duidelijk aan elkaar gewaagd. Na 2 minuten stond er nog geen punt op het bord en werd er doorgegaan tot de golden score. Die kwam echter niet en na 8 minuten op de mat te hebben gestaan (dodelijk vermoeiend) stopte de scheids de partij. Hij moest nu een winnaar aan gaan wijzen anders hadden ze er nu nog gestaan. Het was een dubbeltje op zijn kant, maar het viel de verkeerde kant op, en de scheids gaf de partij aan de ander (vette pech). Derde partij kwam hij tegenover Maikel van der Hoeven, een sterke judoka van zijn eigen club. Jim wist met een koka (kleinst mogelijke score) de wedstrijd te winnen. De 4de partij werd weer net zo’n veldslag als de tweede. Ook hier werd niet gescoord in de officiële tijd en werd er verlengd tot er zou worden gescoord. Maar ook hier gebeurde dat niet, en na 7 minuten op de mat werd het wederom een scheidsrechtersbeslissing. Weer viel het muntje verkeerd en tot ieders verbazing gaf de scheids de partij aan de ander en kon Jim naar huis (2x verliezen = naar huis). Jim’s trainer protesteerde nog wat, maar tevergeefs. Hopelijk heeft ie volgende week bij de 5e Open Capelse meer geluk.